آنالیز شایعه عجیب؛ انتقام از تلویزیون؟ - وبلاگ پتول

به گزارش وبلاگ پتول، روزنامه شرق نوشت: همه چیز از یک برنامه تلویزیونی آغاز شد؛ مجری به دوربین زل زد و گفت که شاید تعجب کنید، ولی محتمل است دربی 102 در کشور قطر برگزار گردد. همین جملات کافی بود تا همه چیز از شایعه تا مرز واقعیت پیش برود. طولی نکشید که خبرگزاری های مختلف این شایعه را تأیید نموده و بعضی از آن ها به طور قطعی و تعدادی دیگر با دیده تردید، این خبر را مخابره کردند.

برگزاری دربی تهران، که یکی از مسابقات پرتماشاگر جهان محسوب می گردد، در کشوری دیگر، از آن دست فانتزی هایی است که تا به الان چندین بار شایعه اش به گوش رسیده است. یکی دو بار بحث برگزاری اش در آلمان به گوش رسید و یکی دوباری هم در آمریکا. البته که آن موقع شرایط متفاوت بود و صحبت از برگزاری این بازی در قالب یک ملاقات محبت آمیز یا برگزاری سوپرکاپ بود. منطقی هم به نظر می رسید؛ الان چندین سال است که کشور هایی همانند عربستان میزبان ملاقات های سوپرجام یا جام حذفی در کشور های صاحب فوتبال می شوند، ولی اینکه یکی از حساس ترین بازی های لیگ را به کشوری دیگر برده و مسئولیت برگزاری به آن ها سپرده گردد، از آن دست اتفاقاتی است که اجازه نمی دهد این شایعه چندان باورپذیر باشد.

زمان برگزاری دربی 102 که قرار شده در هفته پنجم برگزار گردد هنوز معین نیست. پیش تر مسئولان امر تصور می کردند این بازی قبل از فیفادی برگزار می گردد و همه چیز به خیر و خوشی تمام می گردد، ولی سختگیری های فیفا مبنی بر برگزاری بازی های لیگ ایران با حضور تماشاگران زن و تعویق یک هفته ای این رقابت ها برنامه را به هم ریخت. نتیجه این شد که زمان دربی به بعد از فیفادی کشیده شد.

بعد از فیفادی، ولی شرایط مثل سابق نیست؛ هم از لحاظ ورزشی و هم اجتماعی. اول اینکه پرسپولیس مجبور است در لیگ قهرمانان آسیا بازی دشواری برابر النصر برگزار کند. دوم اینکه استقلال هم قرار است یکی دو مهره کلیدی اش را به تیم امید دهد تا در بازی های آسیایی به میدان بروند. شایعه شد استقلال هشدار داده بدون این بازیکنان حاضر نیست در دربی به میدان برود. این دو نکته با یک شایعه دیگر در فضای مجازی همراه شد که مسئولان امر علاقه ای به برگزاری این ملاقات حساس در این بازه زمانی ندارند. درنتیجه مسئولان فدراسیون فوتبال رسما برگزاری دربی در هفته پنجم را به تعویق انداخته و خبر دادند در تاریخی دیگر برگزار می گردد، ولی تاریخ دقیقی برای آن معین نکردند.

حالا در چنین فضایی یکباره شایعه برگزاری دربی 102 در قطر مطرح شده که با وجود مجذوب نمایندهیت، می تواند در حد همان شایعه هم بماند. دلایل زیادی برای شایعه بودن این خبر وجود دارد؛ اینکه بعید است حساس ترین بازی لیگ (نه سوپرکاپ و جام حذفی) به کشوری دیگر برده گردد. ضمن اینکه هزینه اردوی چندروزه باشگاه ها در کشوری دیگر و خستگی سفر برای بازی هفته بعد دو تیم هم مزید بر علت می گردد. این بازی هرگز در طول تاریخ ورزش ایران، فقط یک بازی ساده فوتبالی نبوده و نهاد های متفاوتی را درگیر نموده است. پس اینکه فدراسیون به تنهایی در این زمینه تصمیم گیر و اجرانماینده باشد از آن موضوعاتی است که نمی توان باور کرد.

حال اینکه چرا این موضوع در چنین بازه ای مطرح شده چندان بی علت هم نیست. شاید بحث انتقام از تلویزیون مطرح باشد و در سطحی بالاتر، شاید راهی برای فرار از محرومیت های احتمالی برای خالی ماندن سکو ها در تهران. هر دو علت را می توان زیر ذره بین برد چراکه در گزارش های منتشرشده که در پی این خبر آمده، چنین عنوان شده که فدراسیون با برگزاری این مسابقه در قطر در پی گرفتن حق پخش بالا آن هم به دلار و دیگری بلیت فروشی با ارزی خارجی است که نتیجه اش سود بیشتر برای باشگاه ها می گردد.

ایده به میزان کافی مجذوب نماینده به نظر می رسد، ولی پشت این خبر شاید تفکر انتقام جویی از تلویزیون وجود داشته باشد. ماجرای حق پخش در فوتبال ایران تبدیل به کلافی سردرگم شده است. تلویزیون خودش را در این ماجرا ذی حق می داند و می گوید پرداخت حق پخش فوتبال غیرقانونی است. آن ها به واسطه پشت گرمی ای که دارند روی این موضع پافشاری می نمایند. سال های گذشته هم که تمام دعوا های حقوقی در این زمینه را برده اند و حاضر نیستند از محل آگهی هایی که هنگام پخش فوتبال به دست می آورند یا کنداکتوری که ساعت های زیادی از آن را با پخش فوتبال پر می نمایند هزینه ای پرداخت نمایند. این در حالی است که آن ها برای سریال های بی مخاطب یا کم مخاطب هزینه های هنگفتی می نمایند. فدراسیون فوتبال بار ها کوشش نموده حق فوتبال را از تلویزیون بگیرد که تا به الان توفیقی نداشته است.

ایجاد پل ارتباطی با قطر و ایده برگزاری مهم ترین بازی فصل فوتبال ایران در این کشور، از آن دست تفکراتی است که می تواند تلنگر مهمی به مسئولان تلویزیونی بزند که حاضر نیستند چیزی به نام حق پخش بپردازند. اتفاقا انتخاب قطر هم هوشمندانه است؛ کشوری که رابطه سیاسی خوبی با ایران دارد و در طول برگزاری بازی های جام جهانی نشان داد موافق سیاست های ایران در منطقه است. پس خود به خود بخشی از حساسیت های موجود درباره انتخاب کشور مقصد، در مقایسه با کشور هایی همانند آلمان و آمریکا، از بین می رود.

البته اگر موضوع انتقام احتمالی از تلویزیون کنار گذاشته گردد، مورد دوم هم باید زیر ذره بین برود؛ اینکه شاید این موضوع برای رهایی از سختگیری هایی باشد که علیه فوتبال ایران وجود دارد. فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا پایشان را در یک کفش نموده اند که بازی های لیگ برتر ایران، خاصه در شهر های بزرگ، باید حتما با حضور تماشاگران زن برگزار گردد. در تهران، ولی از ابتدای آغاز بازی های لیگ برتر، این امر محقق نشده و تمامی ملاقات ها در این شهر بدون حضور تماشاگران برگزار شده است.

مسئولان فدراسیون فوتبال مدعی شده اند بدون تماشاگر شدن بازی های استقلال و پرسپولیس در استادیوم آزادی به علت ساخت وساز و تعمیرات در این استادیوم است، ولی توضیحی برای بدون تماشاگر شدن دیگر بازی هایی که در تهران بدون حضور تماشاگران برگزار شده، نداده اند. شاید حالا همین سختگیری ها، مسئولان فدراسیون فوتبال را بر آن داشته باشد تا برای فرار از محرومیت، این بازی حساس و مهم را به کشور همسایه ببرند تا از این طریق دوباره، حداقل تا زمانی که تعمیرات در آزادی تمام گردد، وقت بخرند. البته که این فرضیه با توجه به میزبانی استادیوم آزادی در بازی های آسیایی پرسپولیس و نساجی، می تواند مبهم باشد، ولی با توجه به این مسائل، بدون تماشاگر شدن پرسپولیس - النصر چندان هم نباید دور از فکر باشد.

البته که همچنان باید روی این نکته تأکید داشت که عملی شدن شایعه برگزاری دربی 102 در قطر با توجه به حساس بودن این بازی و سهیم بودن نهاد های مختلف در شکل گیری اش، بعید است به واقعیت نزدیک گردد.