صدا های تصادفی چگونه به یادگیری یاری می نمایند؟ - وبلاگ پتول

به گزارش وبلاگ پتول، تحریک مغز با صداهای تصادفی شاید ابزار مفیدی برای تقویت مقدار یادگیری در افرادی باشد که توانایی های یادگیری محدودی دارند.

وبلاگ پتول | شاید بسیاری از ما یک جای خلوت و ساکت را برای مطالعه ترجیح دهیم، اما صدا ممکن است در بهبود پتانسیل یادگیریِ بعضی افراد نقش مهمی داشته باشد.

به گزارش وبلاگ پتول ، دانشگاه اِدیث کوُوان اثرات تحریک صدای تصادفی فراجمجمه ای (tRNS) را در انواعی از موقعیت ها آنالیز نموده و دریافته است که این فناوری می تواند کاربرد های زیادی داشته باشد. tRNS به رغم نامش از صدا به معنای روزمره و شنیداری آن استفاده نمی نماید، بلکه به وسیله الکترود هایی که به سر متصل هستند، یک جریان ضعیف را از بخش های خاصی از مغز عبور می دهد.

دکتر اونو وان در گروئن سرپرست این مطالعه می گوید tRNS نویددهنده ابزاریست برای یاری به کسانی که توانایی های یادگیری محدودی دارند: اثر آن بر یادگیری نویدبخش است، چون سرعت یادگیری را بالا می برد و به افرادی که بیماری های عصبی دارند یاری می نماید؛ بنابراین در خصوص کسانی که مشکل یادگیری دارند می توان با استفاده از این روش اندازه یادگیری آن ها را افزایش داد. از این روش برای افراد مبتلا به کمبود های بینایی در اثر سکته و آسیب های مغزی هم استفاده شده است. وقتی حین یادگیری این نوع تحریک ایجاد گردد، عملکرد، یادگیری و توجه بهتر می گردد.

ساختن راستا های تازه

دکتر گروئن می گوید عملکرد tRNS به گونه ایست که به مغز اجازه ساختن اتصال ها و راستا های تازه را می دهد، فرایند ای که به انعطاف پذیری عصبی (Neuroplasticity) معروف است. اگر چیزی را یاد بگیرید، باید در مغز شما تغییرات نوروپلاستیک رخ دهد که به شما اجازه یادگیری اطلاعات تازه را می دهد و tRNS ابزاریست برای تقویت این انعطاف پذیری عصبی.

دکتر گروئن می گوید tRNS دو اثر روی مغز دارد: اثر شدید که به فرد اجازه می دهد هنگام انجام tRNS عملکرد بهتری داشته باشد و اثر تعدیل نماینده که دربرگیرنده نتایج پایدار است. اگر 10 جلسه تمرین ادراک بصری را با tRNS انجام دهید و سپس بازگردید و دوباره آن را بدون tRNS انجام دهید، درمی یابید عملکرتان بهتر از گروه کنترلی خواهد شد که از tRNS استفاده ننموده اند.

آیا پتانسیل این فناوری نامحدود است

ایده افزایش پتانسیل یادگیری فرد به وسیله یک فناوری مانند tRNS پرسش های زیادی را ایجاد می نماید. این روش بیش از همه مناسب کسانی است که در یادگیری دچار کمبود ها و مسائلی هستند، اما آیا یک فرد نوروتیپیکال (فردی با رشد یا عملکرد عصبی معمولی) هم می تواند هوش خود را به سطح بالاتری برساند (درست مانند مفهوم فیلم نامحدود)؟ به نظر دکتر گروئن این پتانسیل وجود دارد، اما نشانه هایی هم وجود دارد مبنی بر اینکه سطح تازهی از هوش ایجاد نخواهد شد.

پرسش اینجاست که اگر شما نوروتیپیکال باشید، آیا همین حالا عملکرد شما در نقطه اوج نیست؟ در یک مطالعه موردی با هدف تقویت مهارت های ریاضی یک ریاضیدان فوق العاده، این روش اثر زیادی روی عملکرد او نداشت، احتمالاً به این علت که او همین حالا هم در آن حوزه عملکرد بالایی دارد. درنتیجه این روش تنها زمانی نتیجه بخش است که شما بخواهید چیز تازهی را یاد بگیرید.

اگرچه این فناوری هنوز نوپاست و افراد فقط با شرکت در آزمون های کنترل شده می توانند به tRNS دسترسی پیدا نمایند، دکتر گروئن می گوید عملی بودن و ایمنی ظاهری آن به این معناست که حوزه کاربرد های آن پتانسیل بالایی دارد. این مفهوم نسبتاً ساده است. مثل باطری است: جریان از مثبت به منفی در حرکت است، اما از سر شما هم عبور می نماید. ما در حال آنالیز این گزینه هستیم که برای افراد تجهیزات بفرستیم و سپس همه چیز را از راه دور راهنمایی کنیم. پس در این صورت، کاربرد این روش بسیار آسان خواهد شد.

دانشمندان سراسر دنیا در حال آنالیز آثار tRNS روی ادراک، حافظه فعال، پردازش حسی و جنبه های دیگر رفتار هستند، چون این فناوری نویدبخش درمان طیفی از مسائل بالینی است. به گفته دکتر گروئن: ما همچنان در حال کوشش برای فهمیدن برترین کاربرد این فناوری هستیم.

منبع: neurosciencenews

مترجم: زهرا ذوالقدر