شیوع کرونا بین جوانان ایرانی بیش از چینی ها - وبلاگ پتول

به گزارش وبلاگ پتول، روزنامه همشهری - حمیدرضا بوجاریان: بیمارستان مسیح دانشوری یکی از مهم ترین مراکز بیمارستانی پایتخت در خط مقدم مبارزه با کرونا است. روزانه بیماران تازه ای در این بیمارستان به دلیل ابتلا به کرونا بستری و کار بسیاری از آن ها به بخش مراقبت های ویژه می رسد. نگرانی از شیوع موج دوم کرونا سبب شده است مسئولان بیمارستان 2 بخش جدید را برای پذیرش بیماران آماده نمایند.

به بهانه نگرانی از موج شدید بیماری و همچنین روش ها و دستورالعمل های درمان بیماران با دکتر محمدرضا هاشمیان، پزشک فوق تخصص مراقبت های ویژه بیمارستان مسیح دانشوری و استاد دانشگاه شهید بهشتی که اظهارنظر اخیر او درباره ضرورت استفاده از داروی جدیدی که می تواند به درمان بیماران کرونایی یاری کند و این نظرش واکنش ها و حاشیه های زیادی به پا کرد هم صحبت شده ایم.

در یک ماه ونیم گذشته با چندگانگی در ماجرای درمان بیماری کرونا روبرو بودیم. روزانه از دارو های مختلفی در درمان کرونا صحبت می گردد. اخیرا هم دارویی را خود شما معرفی کردید و خواستار این بودید که از این دارو در پروتکل های درمان کرونا استفاده گردد. سؤال این است که آیا دستورالعمل تعیینی برای درمان کرونا در کشور داریم و از الگوی روشنی برای تجویز دارو در بیمارستان ها پیروی می گردد؟

بیماری کرونا، بیماری جدید و وحشتناکی بوده و هست. تا امروز داروی اختصاصی برای درمان بیماری پیدا نشده است. اخیرا در حد مولکول و سلول دارو هایی درحال آنالیز و فراوری است که می تواند برای درمان بیماری مؤثر باشد که این موضوع خبر خوبی است. این موضوع را باید درنظر داشت که برای تأیید شدن این دارو ها به زمان زیادی احتیاج است. چون بیماری درمان تعیینی ندارد باید مراحل درمانی مختلفی روی آن آزمایش گردد. کرونا بیماری ای است که همه توان خود را برای از بین بردن ریه ها گذاشته است. حمله به ریه سبب کاهش مقدار اکسیژن در خون و اختلال در تنفس فرد می گردد. کاهش اکسیژن می تواند به ایجاد مسائل قلبی، مغزی و کلیوی و در نهایت درگیری کامل بدن فرد مبتلا گردد. به این دلیل، استفاده از دارو های مختلف برای مسائل ثانویه ایجاد شده از سوی ویروس غیرقابل اجتناب است.

در مراحل اولیه چه دارو هایی باید استفاده گردد؟

وقتی بیمار به بیمارستان مراجعه می نماید در مراحل اولیه داروی هیدروکلروکین که داروی ضد مالاریاست، تجویز می گردد. این دارو در داروخانه های کشور به مقدار فراوانی وجود دارد چرا که مالاریا بیماری با سابقه ای در ایران است و پزشکان تجربه های زیادی دراستفاده از این دارو درکشور دارند. این دارو می تواند بخشی از مسائل ثانویه ای که کرونا در بدن فرد مبتلا ایجاد می نماید را کاهش دهد و با توجه به در اختیار بودن دارو، تجویز استفاده از آن از سوی پزشکان انجام می گردد.

از سوی دیگر، مدتی اینطور تصور می شد که کپسول تامی فلو و اوسلتامیویر که در درمان آنفلوآنزا عملکرد مناسبی داشت، ازسوی مراکزپزشکی دنیا برای مقابله با کرونا تجویز می شد. در ایران نیز براساس یافته های دنیای این دارو تجویز شده بود. پس از مدتی پزشکان در مراکز علمی دنیا به این نتیجه رسیدند که این دارو یاریی به مقابله با کرونا نمی نماید و ازاین رو استفاده از آن از دستور کار خارج و توجه بر استفاده از دارو های جدیدی متمرکز شد تا شاید درمان بهتری پیدا گردد.

دلیل تفاوت در تجویز دارو ها به دلیل کسب تجربه های تازه در مبارزه با ویروس است؟

قطعا همین است و دلیل دیگری ندارد. براساس پروتکل های وزارت بهداشت، نوع دارو و مقداری که برای مبارزه با کرونا یا هر بیماری دیگری احتیاج است، تعیین می گردد. در هر مرحله ای، اگر اثبات گردد دارویی کارایی لازم را ندارد و مجامع بین المللی نیز به آن اذعان داشته باشند، دارو ها به روزرسانی می گردد. به این علت، ممکن است در بازه ای از زمان برای بیماران یک دارو و در بازه ای دیگر داروی متفاوتی تجویز گردد که این تفاوت در تجویز ها ناشی از به روزرسانی پروتکل های بهداشتی در درمان بیماری است.

گفته می گردد بعضی مسئولان داروی خاص استفاده می نمایند. سؤال این است که فرقی بین دارویی که مردم مصرف می نمایند با دارویی که مسئولان برای درمان کرونا استفاده می نمایند وجود دارد؟

پزشکان وقتی قسم پزشکی خود را می خوانند تنها برای نجات جان بیمار کوشش می نمایند. یک پزشک تفاوتی بین پدر و مادر خود یا یک بیمار عادی یا یک مسئول نمی بیند. بیمارستان مسیح دانشوری، بیمارستانی کاملا دولتی است و هزینه های آن کاملا از سوی دولت تأمین می گردد. دارو های ما هم به این شکل تأمین می گردد. در استفاده از دارو تفاوتی بین بیماران نیست. دقیقا همان کاری که برای مردم عادی از سوی کادر درمانی انجام می گردد برای یک مسئول هم انجام می گردد.

شاهد هستیم که در بعضی کشور ها افراد با سنین بالا در بیمارستان ها پذیرش نمی شوند که این تأسف بار است. اما درایران بیماران با هر سنی درحال پذیرش هستند و کنار بیماران جوان تر درحال دریافت خدمات درمانی اند. ممکن است بعضی محدودیت های در طب پزشکی سبب گردد محدودیت هایی در ارائه خدمات درمانی با ریسک بالا به افراد با سن بالا داشته باشیم، اما قطعا تفاوتی در برخورد پزشکان با افراد پیر و جوان یا مسئولان دولتی نداریم. این در حالی است که در بعضی کشور ها افراد با سن بالا را در بیمارستان ها پذیرش نکردند و این تأسف بار است.

یعنی دارو های خارجی اهدایی کشور های دیگر نیز در اختیار بیماران عادی قرار می گیرد؟

تمام دارو هایی که ازکشور های مختلف وارد کشور می گردد، میان مراکز بیمارستانی تقسیم می گردد و به شکل منظم در اختیار همه بیماران قرار می گیرد. روی هیچ دارویی نام مسئولی نوشته نشده است و کادر درمانی از دارو ها برای نجات جان هر بیماری که به آن احتیاج دارد استفاده می نمایند.

اخیرا شنیده شد که بعضی دستاورد های پزشکی مقابله با کرونا در ایران از سوی پزشکان در آمریکا و کشور های اروپایی مورد استفاده قرار گرفته است آیا این موضوع درست است؟

تمام دارو ها برای مقابله با کرونا، در حال آزمایش هستند؛ و نتایج آزمایش ها به شکل مستمر در اختیار محققان و مراکز پزشکی در سراسر دنیا قرار می گیرد و در ایران نیز از نتایج به دست آمده استفاده می کنیم. خوشبختانه توانستیم در بیمارستان مسیح دانشوری به بعضی نتایج علمی و دانشگاهی در برخورد با ویروس برسیم که این نتایج اکنون در اروپا و آمریکا مورد استناد قرار گرفته است و پزشکان از آن بهره برداری می نمایند. این فرایند، فرایندی طبیعی است و با این روش قادر خواهیم بود، زودتر به درمان مؤثری برای مقابله با ویروس دست پیدا کنیم.

پس چرا در درمان کرونا به نتیجه قطعی نرسیده ایم؟

مبارزه بشر در مقابل باکتری ها، سابقه بیشتری دارد. باتوجه به ساختار باکتری ها و شناخت دقیق تر آن ها در آزمایشگاه ها و تنوع آنتی بیوتیک ها، در مبارزه با باکتری ها پیروز تر بوده ایم. اما موضوع در مقابل ویروس ها فرق دارد. ویروس ها ساختار های ژنتیک دارند و می توانند تغییرات پی درپی داشته و در مقابل دارو ها مقاومت زیادی داشته باشند. بیماری ایدز هم ناشی از ویروس است و کرونا نیز از خانواده ویروس هاست. با اینکه آمار مرگ ومیر بیماری های ویروسی بالااست، اما به دلیل ساختار های ژنتیک درمان قطعی برای مبتلایان به این ویروس ها خصوصا کرونا پیدا نشده است.

نگرشی وجود دارد و شاهد هستیم که نزدیکان بعضی بیماران خواستار آن هستند که بیمارشان در یک بیمارستان تعیین درمان گردد. ایا تفاوتی در نحوه درمان در بیمارستان ها وجود دارد؟

ممکن است شیوه های درمانی در یک بیمارستان با بیمارستان دیگری متفاوت باشد، اما اصول درمان تقریبا یکی است. همانطور که گفتم ویروس به ریه ها حمله می نماید. اصل برای ما در درمان بیماران اکسیژن رسانی مناسب است. اگر اکسیژن رسانی به شکل مطلوبی انجام نگردد همه روش های و دارو های درمانی کم اثر و بی اثر می گردد. در مراحل بعدی، تغذیه و استفاده از ویتامین ها و نحوه استفاده از آن ها اهمیت دارد.

دنیا بیماری ها و شیوع ویروس های مختلفی را تجربه نموده است. از نظر شما آیا وجه تمایزی بین کرونا و سایر بیماری های مشابه آن در رفتار نظام های علمی دنیا می توان پیدا کرد؟ دلیل این تفاوت چیست؟

در هیچ اپیدمی ای مانند کرونا، هیچ مطالعه علمی ای با این سرعت در مجلات معتبر دنیای منتشر نمی گردد و تا این اندازه محققان و پژوهشگران درکشور های دنیا خود را با آن درگیر ننموده اند. شاید دلیل آن را بتوان به حمله وسیع ویروس به ریه ها دانست که جان افراد را به خطر می اندازد.

آیا کمبودی درباره دارو های مصرفی هست؟

کمبود اقلام مربوط به مبارزه با کرونا، موضوعی نیست که خاص ایران باشد. در آمریکا مسئله اصلی نبود ماسک و کلوکلین است. در ایران هم کمبود هایی چه از نظر اقلام محافظتی و چه از نظر بعضی دارو ها در ابتدا وجود داشت. اما درمجموع کارنامه کشوری را از نظر درمان برای کرونا خوب می دانم. مشکل درباره یک دارو ممکن است باشد و چرا که دنبال درمان های جدیدتر هستیم و این مسائل طبیعی است. در ایران درمان های جدید را پیگیری نموده ایم و در بیمارستان ها از این روش ها استفاده می کنیم.

مطرح بود که بیشتر افراد مسن به بیماری مبتلا می شوند. میانگین سنی مبتلایان به بیماری چقدر است؟

به زودی میانگین سنی منتشر می گردد. درایران افراد جوان تر خانه نشین نشدند و به تصور اینکه کرونا بیماری افراد مسن است در خانه ها نماندند و از شهری به شهر دیگر رفتند. این رویه باعث شده است مقدار شیوع بیماری میان جوانان ایرانی در مقایسه با چین که مبدأ بیماری است بالاتر باشد. خوشبختانه مدارس تعطیل شد و مانع از شیوع بیشتر بیماری شد.

توصیه شما در این شرایط به مردم چیست؟

ما هنوز درگیر بیماری هستیم و ممکن است به پیک دوم نزدیک شده باشیم. ما نمی توانیم از آینده خبر بدهیم، اما می دانیم این ویروس آدم کش است و دوست نداریم که مردم ما دوباره به آن دچار شوند. ازسوی دیگر تعداد بالایی از کادر های پزشکی کشور درگیر بیماری هستند. تنها در بیمارستان ما دست کم 43 پرستار و 16 پزشک از کادر درمانی بیمارستان مسیح دانشوری با درجه های مختلف به کرونا مبتلا شده اند. این افراد مجبور شدند 2 هفته مرخصی بفرایند. این موضوع بار کار همکاران ما را در بیمارستان دوچندان نموده است. در بعضی موارد هم شاهد هستیم 15 پزشک یا 25 نفر از کادر پزشکی سراسر کشور روی تخت های بیمارستان ما بستری شدند. اگر قرار باشد این ماجرا ادامه پیدا کند و مردم قرنطینه را رعایت ننمایند، گروه های پزشکی کم می آورند و فرایند درمان اختلال پیدا می نماید. مردم قرنطینه را جدی گرفته و مسئولان تعطیلی ها را ادامه دهند تا بیماری ختم به خیر گردد.