چطور عوامل محیطی بر مقدار ویتامین دی بدن تاثیر می گذارند ، آلودگی هوا مانع از ساخته شدن ویتامین دی در بدن می گردد - وبلاگ پتول

به گزارش وبلاگ پتول، یک آنالیز نو شاهدی دیگر در این باره به دست می دهد که بودن در محیط های طبیعی و پاک چگونه می تواند بر سلامت ما تاثیر بگذارد.

به گزارش وبلاگ پتول به نقل از ام بی جی هلث آنالیز های قبلی نشان داده اند که فضای سبز و آبی بر بهزیستی روانی، کیفیت خاب و کارکرد شناختی ما تاثیر سودمندی داشته باشند، اما دانشمندان اخیرا آغاز به تحقیق درباره تاثیر مستقیم عوامل محیطی بر میزان ویتامین D در بدن نموده اند.

یک آنالیز در تازه در چین که یافته های آن در ژورنال Environmental International منتشر شده است، دانشمندان رابطه میان میزان فضای سبز در محل سکونت، آلودگی هوا، پرتوهای ماورای بنفش و میزان ویتامین دی در بزرگسالان بالای 65 سال را آنالیز کردند. این دانشمندان با استفاده از داده های آنالیز طول عمر سالم چین در فاصله سال های 2012 تا 2014 و میزان گیری قرارگیری افراد در معرض عوامل محیطی در همان سال ها، دریافتند که سلامت محیط ما نقشی در میزان ویتامین دی در بدن ما دارد.

چطور محیط بر میزان ویتامین دی اثر می گذارد

هم آلودگی هوا و هم کمبود ویتامین دی مشکلاتی جهانی هستند. کمبود ویتامین دی 30 تا 60 درصد از جمعیت در کشورهای اروپای غربی، جنوبی و شرقی و تا 80 درصد از جمعیت کشورهای خاورمیانه (که آلودگی هوای شدیدتری دارند) را دچار خود می نماید.

آنالیز دانشمندان چینی نشان داد که میزان سبزی محیط مسکونی (میزان فضای سبز طبیعی در اطراف خانه فرد) می تواند احتمال کمبود ویتامین دی را کاهش دهد.

پرتوهای ماورای بنفش (که با تابش به پوست باعث ساخته شدن ویتامین دی از یک ماده پیش ساز در آن می شوند) احتمال کمبود ویتامین دی را کاهش می دهند. گرچه افزایش قرارگیری در معرض نور خورشید می تواند میزان ویتامین دی را افزایش دهد، عوامل بسیار دیگری هم در این مورد نقش بازی می نمایند، از جمله سن، جنس، قوام پوست، عرض جغرافیایی محل، شرایط اقلیمی، فصل و مدت زمانی که فرد در محیط بیرون پوست بدون پوشش خود را در معرض نور خورشید قرار می دهد.

از طرف دیگر سیستم هورمونی که فراوری ویتامین دی در پوست و سوخت وساز آن را در بدن تنظیم می نماید، تحت تاثیر مواد شیمیایی محیطی و آلودگی هوا قرار می گیرد. آنالیز در چین هم نشان داد که میزان بالای آلاینده های هوا به خصوص ذرات معلق با قطر کمتر از 2/5 میکرون که می توانند تا اعماق ریه ها نفوذ نمایند (PM2.5) - احتمال کمبود ویتامین دی را افزایش می دهد.

شش عامل مؤثر بر میزان ویتامین دی بدن

یک- جایی که زندگی می کنید: هر چه فاصله محل زندگی شما از خط استوا بیشتر باشد (عرض جغرافیایی بالاتری داشته باشید) میزان کمتری از پرتوهای ماورای بنفش نوع B یا UVB (که با تابش به پوست ویتامین دی فراوری می نماید)، در زمستان به سطح زمین خواهند رسید و در نتیجه فراوری ویتامین دی در بدن کاهش می یابد. به این ترتیب در ساکنان منطقه ها با عرض جغرافیایی بالا در طول ماه های زمستان ویتامین دی چندانی در پوست فراوری نخواهد شد. روزهای کوتاه و پوشاندن بدن با لباس در ماه های سرد زمستان هم باعث تشدید این شرایط می گردد.

دو- کیفیت هوا: ذرات کربن در هوا ناشی از مصرف سوخت های فسیلی (زغال سنگ، نفت و…)، چوب و سایر مواد باعث پراکندگی و جذب UVB می شوند و به این ترتیب فراوری ویتامین دی در پوست کاهش می یابد. اوزون سطحی به عنوان یک عامل آلاینده هوا نیز با جذب UVB اثر مشابهی ایجاد می نماید.

سه- استفاده از ضد آفتاب ها: کرم های ضد آفتاب مانع از رسیدن UVB به پوست می شوند. بنابراین به طور نظری، مصرف ضد آفتاب باید میزان ویتامین دی را پایین بیاورد. اما عملا شمار بسیار اندکی از افراد آنقدر کرم ضد آفتاب مصرف می نمایند که مانع رسیدن همه پرتوهای UVB به پوست شوند و اغلب افراد به طور نامنظم از آنها استفاده می نمایند، بنابراین اثرات کرم های ضد آفتاب از لحاظ ساخته شدن ویتامین دی در پوست ممکن است مهم نباشد.

چهار- رنگ پوست: ملانین رنگدانه ای در پوست است که باعث تیره تر شدن آن می گردد. ملانین با ماده ای در پوست که فراوری ویتامین دی از آن آغاز می گردد، رقابت می نماید. در نتیجه افراد دارای پوست تیره نسبت به افراد با پوست روشن احتیاج به قرارگیری در معرض UVB بیشتری دارند تا همان میزان ویتامین دی را در پوستشان فراوری نمایند.

پنج- وزن: چربی بدن: چربی بدن ویتامین دی را به خود جذب می نماید، بنابراین پیشنهاد شده است که ممکن است به عنوان یک منبع روز مبادا برای این ویتامین عمل کند: یعنی برای زمانی که جذب ویتامین پایین است یا میزان فراوری آن کاهش یافته است. اما آنالیز های دیگر نشان داده اند که چاق بودن با میزان های پایین ویتامین دی ارتباط دارد و اضافه وزن ممکن است بر فراهمی زیستی ویتامین دی بگذارد.

شش- سن: افراد سالمندتر در مقایسه با افراد جوانتر میزان های پایین تر ماده ای در پوست را دارند که UVB آن را به پیش ساز ویتامین دی تبدیل می نماید. بعلاوه شواهدی تجربی وجود دارد که افراد سالمندتر کارآیی کمتری در فراوری ویتامین دی نسبت افراد جوانتر دارند.