فراوری پلیمرهای کاربردی در صنعت پزشکی با فناوری نانو - وبلاگ پتول

به گزارش وبلاگ پتول به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، یاسین کیخا، مجری طرح تهیه نانوکامپوزیت پلی بوتیلن سوکسینات سولفونه/نانوذره کربنی و مطالعه رسانش الکتریکی و زیست تخریب پذیری آن گفت: امروزه این امکان فراهم شده که پلیمرهایی با خواص طراحی شده، برای کاربرد در زندگی بشر سنتز شوند.

وی با بیان اینکه هر چند اکثر پلیمرهای مرسوم، تخریب پذیر نبوده و مسئله آلودگی آن ها برای قرن ها باقی می ماند، ادامه داد: در واقع، مواد مشتق شده از طبیعت، به دشمن طبیعت تبدیل می شوند. این موضوع موجب توسعه قابل توجه بازار بیوپلاستیک ها شده به گونه ای که این محصولات، سالانه رشد 30 درصدی را در بازار پلاستیک تجربه می نمایند.

وی با بیان اینکه بیوپلاستیک ها در صنایع بسته بندی، کشاورزی و بعضی محصولات آرایشی و بهداشتی کاربرد دارند، بیان نمود: زمینه دیگر برای بکارگیری پلیمرهای زیست تخریب پذیر، پلیمرهای بیوپزشکی هستند؛ این پلیمرها برای فراوری اقلام مصرفی پزشکی (یعنی سرنگ، کیسه خون و دستکش جراحی)، برای عمل جراحی (یعنی مواد بخیه، چسب و مسدودنماینده)، استفاده های دارویی (یعنی ماتریس های کاشتنی برای رها سازی کنترل شده دارو درون بدن)، اعضای مصنوعی برای جایگزینی بافت ها (یعنی ایمپلنت های دندانی، لنزهای داخل چشمی و ایمپلنت های پستانی) و اندام های مصنوعی دائمی و موقت (یعنی کلیه مصنوعی، قلب مصنوعی و پیوندهای عروقی) بکار می روند.

کیخا اضافه کرد: نسل آینده بیومواد کاشتنی موادی با قابلیت برنامه ریزی و برهم کنش با بافت های پیرامونی است؛ تحریک الکتریکی برای فعالیت های شکل دهی سلول شامل مهاجرت و تکثیر سلولی، سنتز DNA و سنتز و ترشح پروتئین ها مفید هستند؛ در واقع بوسیله میدان الکتریکی می توان ترمیم پوست و بافت پیوندی، بازسازی استخوان، غضروف، اعصاب مرکزی و اعصاب محیطی را تحریک کرد.

وی با بیان اینکه بنابراین با استفاده از مواد فعال الکتریکی می توان اجازه انتقال موضعی ایمپالس های الکتریکی را به بافت داده و در نتیجه آن، پاسخ های مطلوب سلول را حاصل کرد، گفت: در این تحقیق با استفاده از پلی استر خطی پلی بوتیلن سوکسینات و عامل دار کردن آن، ماتریس تخریب پذیر مورد احتیاج و با به کارگیری نانوذره گرافن و پلیمر رسانای پلی آنیلین بخش فعال الکتریکی این ماده فعال الکتریکی حاصل خواهد شد.

وی ادامه داد: حضور گروه های عاملی بر روی زنجیر پلی بوتیلن سوکسینات می تواند به تغییر کنترل شده خواص به وسیله معین درصد این گروه ها، منتهی شده و امکان برهم کنش این پلیمر با سایر مواد از جمله گرافن را به خوبی فراهم سازد. در صورتی که درصد گروه های عاملی یونی در پلیمر بیشتر از 15 درصد باشد، در حین سنتز پلی آنیلین، موجب دوپ شدن آن شده و ترکیب نهایی می تواند در مقایسه با زمانی که از دوپانت های کوچک ملکول استفاده می گردد، خواص پایدارتری را از خود نشان دهد.

وی خاطر نشان کرد: بکار گیری نانوذرات کربنی نیز برای بهبود خواص مورد توجه بوده و می تواند در کنار پلیمرهای ذاتاً رسانا، ویژگی هایی از جمله رسانش الکتریکی بالاتر را سبب گردد.

لازم به ذکر است : این پروژه به هدایت آقای دکتر مهدی رفیع زاده اجرا شده است.