چین با چه چالش های داخلی ای دست و پنجه نرم می نماید؟ - وبلاگ پتول

به گزارش وبلاگ پتول، تام کلیفورد؛ روزنامه نگار ایرلندی که اکنون در پکن مستقر است. او در طول سه دهه فعالیت حرفه ای خود رویدادهایی، چون سقوط حکومت مارکوس در فیلیپین، حمله نظامی و آزادسازی کویت، تحولات آفریقای جنوبی پیش از ریاست جمهوری ماندلا و تحولات هنگ کنگ را پوشش داده است.

موتور های مالی چین انسجام سابق را ندارند، زیرا در پی نیروی رانش برای خروج از بن بست هستند. بخش املاک چین گرفتار بدهی است. بلوک های آپارتمانی آن کشور خالی مانده اند حدود 65 میلیون واحد. منظره روشنی پیش روی آن دیده نمی گردد و بیش از 20 درصد از خانه های شهری چین را تشکیل می دهند. این در حالی است که میلیون ها نفر در چین به شدت به مسکن احتیاج دارند.

بانک جهانی تخمین می زند که 61 درصد چینی ها در شهر ها زندگی می نمایند این رقم در ابتدای قرن 36 درصد بود. اینجا یک جامعه دارای مالکیت است. حدود 90 درصد صاحب خانه های خود هستند و 20 درصد بیش از یک خانه دارند. علاوه بر آن، تخمین زده می گردد که حدود 100 میلیون ملک خریداری شده، اما کسی در آن سکونت ندارد و قیمت مسکن ماه اکتبر کاهشی 0.2 درصدی داشت که بزرگترین کاهش از فوریه 2015 میلادی محسوب می گردد.

بازار مسکن در چین اشباع شده و جمعیت در حال پیر شدن است این بدان معناست که تعداد خانه های نوساز در هر حال پیش از این اندازه مازاد کاهش می یافت. ساخت این خانه ها به رشد اقتصاد یاری کرد. با این وجود، با خصومت فزاینده چین با امریکا و تغییر گرایش اقتصاد آن کشور به سمت شرکت های دولتی به جای شرکت های خصوصی به نظر می رسد نشاط مالی چین رو به اتمام است. قطعی های عمده برق در شهر ها و موارد بالای ابتلا به کرونا نیز پیامد هایی را به همراه داشته اند.

شیوع کرونا تقاضای بین المللی برای کالا های فراوری شده در چین را کاهش داده است. این کشور دیگر جوابگوی این پرسش نیست که زمانی مطرح می شد: رشد جهانی از کجا خواهد آمد؟ و همگان پاسخ می دادند از چین از خدمات پیک رسان گرفته تا ارائه غذای گرم تا دارو با ساعات طولانی کار در آن کشور با دستمزد پایین کارگران فراهم می شد. شهر های چین رشدی قارچ گونه دارند، اما مردم کم تر در مغازه ها و فروشگاه پول خرج می نمایند. قدرت مصرف و خرید مصرف نمایندگان ضعیف تر شده اند.

مواردی در خصوص زندگی در پکن وجود دارند که قابل تحسین هستند از جمله آن که خیابان ها تمیز و ایمن هستند و برای یک شهر 21 میلیون نفری کارایی قابل توجهی دارند. با این وجود، همیشه یک اما وجود دارد و هشدار هایی مشاهده می شوند. آلودگی هوا یک مشکل است. اندازه آن نسبت به چهار سال پیش کاهش یافته، اما هنوز یک مشکل است. کتابفروشی هایی که کتاب های باکیفیت می فروختند تعطیل شده اند. برترین کتابفروشی Bookworm در منطقه خرید San Li Tun حدود یک سال پیش تعطیل شد.

دوچرخه های الکترونیکی دوچرخه هایی که تنها به وسیله اپلیکیشن های گوشی های تلفن هوشمند باز می شوند پیاده رو ها را مسدود می نمایند. این موضوع عابران پیاده را مجبور می نماید در قسمت حرکت خودرو ها حرکت نموده تا از شر ترافیک خلاص شوند. این خطری است که سالانه جان صد ها نفر را تهدید می نماید و باعث سوانح رانندگی می گردد. دوچرخه های الکترونیکی بد پارک شده در پیاده رو های شلوغ نشان دهنده خطر آشکار و فعلی سرمایه گذاری بیش از حد در چین هستند.

طبق گزارش بانک تسویه حساب های بین المللی بدهی چین طی 15 سال اخیر 13 برابر افزایش یافته است رشدی تقریبا سه برابر کل اقتصاد آن کشور. بسیاری از وام های آن کشور (حدود 30 درصد) هرگز بازپرداخت نمی شوند. فراوری ناخالص داخلی سرانه چین 10500 دلار است که تقریبا یک ششم فراوری ناخالص داخلی سرانه امریکا محسوب می گردد.

شاید دوستداران مکتب مالی شیکاگو با شادمانی دستان شان را به به یکدیگر مالیده و از این که به نیرو های بازار اجازه دهند مانند گاو نر در مغازه های چینی جولان دهند شادمان باشند موضوعی که لزوما به نفع مردم نیست. با این وجود، حتی اجازه دادن به اصلاحات مالی محدود نیز با مخالفت شدید از سوی شی جین پینگ رئیس جمهوری چین روبرو خواهد شد چرا که این اقدام را به منزله از بین رفتن کنترل خود بر امور قلمداد می نماید. اقتصاد ضعیف تر و حزب قوی تر از دیدگاه او گزینه بهتری است. یک بخش دولتی که منابع و سرمایه گذاری را هدر می دهد مدل مالی مورد علاقه شی است.

چهار دهه پس از اصلاحات مالی، جمعیت چین هنوز نسبتا فقیر هستند به ویژه در داخل چارچوب سرزمینی چین. محدودیت های صادراتی امریکا بر چین فشار وارد نموده است. کارزار خودکفایی با این هدف که کالا های فراوری داخل چین جایگزین فناوری خارجی شوند به راه افتاده است. با این وجود، این کارزار نیز می تواند به اقتصاد آسیب بزند. چین در مسیری نیست که از نظر مالی از امریکا پیشی بگیرد و واشنگتن باید به تنظیم مجددا برنامه های خود پرداخته و براساس آن واکنش نشان دهد.

هم چنین، شی ممکن است برای منحرف کردن افکار عمومی از شرایط مالی فعلی احتیاج به عواملی برای پرت کردن حواس ها داشته باشد رشد ناسیونالیسم (ملی گرایی)؟ قطعا، بحران تایوان؟ احتمالا. یک کشور ضعیف تر و نه قوی تر نه تنها برای غرب برای بلکه خود نیز چالش هایی را ایجاد می نماید.

منبع: اینترنشنال پالسی دایجست

ترجمه: وبلاگ پتول